No i sezon zatoczył wielkie koło, po dwutygodniowym totalnym odpoczynku od roweru czas zacząć przygotowania do sezonu 2013 :)
Akurat wczoraj dotarł do mnie nowy rower, tym razem szosa na którą chęć miałem od dawna. W sumie nawet długo nie szukałem, jakieś 2-3 tygodnie, było kilka ciekawych ofert, licytacji i w końcu wylicytowałem tę Meridę, używka, ale napęd jak nowy, jedynie klamkomanetki nieco 'zużyte wizualnie' i coś prawa manetka co jakiś czas niechętnie naciąga linkę, no nic, ale ogólnie jest ok :)
Wczoraj oczywiście po złożeniu rozbierałem i ważyłem części i dopieszczałem.

Rano pogoda taka sobie, to znaczy zgodnie z przewidywaniami: 2 stopnie i widoczność na 100-150 m, odechciało mi się nawet brać okulary, ostatnio w podobnych warunkach woda skraplała się od zewnątrz, no ale nic, biorę wszystko co potrzeba i idę.
Oczywiście problemy zaczęły się jeszcze na schodach - pulsometr się zbuntował i pokazywał tętno 190. Ehh, jednak bez nawilżenia opaski się nie da, no trudno, odpalę później. Wyszedłem z bloku, wsiadam na rower, odpycham się i... prawie się przewracam :D Hmmmm... ok, to nie jest MTB, jestem bardziej wyciągnięty, trzeba spróbować nieco inaczej. Udaje się, jadę, jest ok, od razu hamowanie i konkluzja, że to prawie nie hamuje, ale cóż, to jest rower do jeżdżenia a nie hamowania :)
Pierwsze spostrzeżenie (a w zasadzie po tym, że nie hamuje to drugie) jest takie, że szosa zajebiście przyspiesza, czuć, że cała energia przekazana na pedały idzie w koła, w MTB jednak tego nie ma, a to amortyzacja coś tam pochłania a to opony, tu jednak jest lepiej, znacznie lepiej.
Kolejna konkluzja jaka wynikła jest taka, że trzema mieć oczy w dupie, dosłownie. Cienkie opony nabite na 8 atm. rama, widelec alu - czuć dosłownie każdą najmniejszą nierówność, dodatkowo biorąc pod uwagę stan naszych dróg to jazda po nich czasem przypomina slalom, inaczej się nie da, niestety.
Niestety nie mam licznika (coś taniego kupię i tyle), ale cały czas mam wrażenie, że spokojnie jadę >30 kmph na luzie. Swoją drogą zawsze wydawało mi się, że nawierzchnia na Krakowskim Przedmieściu jest doskonała nawierzchnia... myliłem się. Jest tak kostka, ale równa i dobrze ułożona, na MTB nigdy nie czułem jakiejkolwiek nierówności, na szosie trochę mną wytrzęsło, nie chcę myśleć co jest na kocich łbach, podobnie przy zjeździe Agrykolą, na MTB >40 kmph i olewanie większości dziur, na szosie może ze 20 kmph jechałem a i tak miotało mną na lewo i prawo :P
W każdym razie zmierzałem do Góry Kalwarii, na początku wiatr lekko w twarz, ale jedzie się dobrze, przed samą GK jadę jeszcze ze 2-3 km za ciężarówką, ale kaseta niestety 14-25, więc brakuje trochę szybszych przełożeń. W GK tradycyjnie odbijam w prawo i do domu.
Gdzieś tam po kilku kilometrach się zatrzymałem i zrobiłem kilka fotek roweru (wiem, słaba jakość :P):




No i dalej pognałem do Warszawy, nawet nie założyłem słuchawek i czasem przestawałem pedałować żeby móc wsłuchiwać się w odgłos bębenka, co prawda nie I9, ani CK, ale i tak miód dla uszu :D
Co ciekawe przez 3 lata jazdy MTB chyba nigdy nie zagadał do mnie żaden inny gość, tak po prostu w oczekiwaniu na zielone światło.
A tu proszę, pierwszy dzień na szosie i w Piasecznie spotkałem innego szosowca, gość po 4 miesiącach z nogą w gipsie wsiadł na rower, brrrr...

W każdym razie trochę razem pojechaliśmy, później kolega odbił w prawo a ja pognałem za autobusem, trochę lansu na mieście i wróciłem do domu, o! :)